Vulkoprin is een bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in het ontwerp en productie van zwaarlast wielen. Zwaarlastwielen zijn wielen met een metalen wielkern en een volle kunststofband, typisch gemaakt uit polyurethaan elastomeer, een soort kunstrubber. Dergelijke wielen vind je terug onder elektrische heftrucks, allerhande transportmiddelen in de industrie maar ook op rollercoasters in de pretparken. Het uitwerken van dergelijke wielen gebeurt niet zo maar. Hier vinden we namelijk ook het STEM-schema in terug.
Elk pretpark is steeds op zoek naar nieuwe attracties die nog leuker, origineler, sneller zijn dan de vorige. Deze ideeën voor een nieuwe attractie vertrekken meestal vanuit een bepaald thema. Space Mountain in EuroDisney te Parijs is bijvoorbeeld geïnspireerd op verhalen van Jules Verne. Deze attracties zijn uiteindelijk een samenstelling van verschillende onderdelen. Het belangrijkste onderdeel voor de beweging van zo’n attractie zijn zeer vaak de wielen.
Wielen op een rollercoaster zijn onderhevig aan zeer hoge lasten en hoge pieksnelheden. Bovendien wil men deze wielen zo klein en zo licht mogelijk houden, en moeten ze een zeer lage rolweerstand geven zodat ze het traject kunnen afrijden zonder bijkomende motor (Behoefte)
Hoe gaat men aan de slag? De ingenieurs van de rollercoasterbouwer beginnen dan te ontwerpen en na enkele moeilijke berekeningen en computersimulaties kan men een grafiek opmaken waarbij we de snelheden en krachten op een wiel kunnen aflezen (bedenken).
Daarmee gaan de ingenieurs bij Vulkoprin verder om een wiel te ontwerpen dat aan de specifieke eisen kan voldoen. In sommige gevallen kan men terugvallen op eerdere ontwerpen, maar heel regelmatig wordt een compleet nieuw wiel ontworpen. Met behulp van simulatie programma’s kan men reeds een eerste inschatting maken of het wiel sterk genoeg zal zijn en niet te warm zal worden bij gebruik. Vaak wordt beslist om enkele prototypes te bouwen (maken/uitvoeren).
De prototypes worden dan getest op een wielentestbank die in staat is de rollercoaster te simuleren met dezelfde snelheden en krachten als ‘in het echt’ (testen). Op die manier kan men verifiëren of het ontwerp voldoet. In zeldzame gevallen kan het zijn dat men vaststelt dat het wiel niet voldoet aan de vooropgestelde criteria (analyseren van de resultaten). Op dat moment gaat men op basis van de verzamelde testgegevens een verbeterd ontwerp maken en de testcyclus terug doorlopen (zoeken van verklaringen + bijsturen).
Na goedkeuring van het prototype begint men aan de serieproductie en rollen de rollercoasterwieltjes van de band.
