Twee jonge ontwerpers starten samen een ontwerpstudio waarmee ze zelf ontworpen producten willen verkopen. Het uitgangspunt hier is alledaagse, eenvoudige producten die zoveel mogelijk geproduceerd worden in België.
Één van hun eerste producten zijn papieren opbergzakken. Aan deze verkoop is een heel proces voorafgegaan dat vervat zit in het STEM-schema.

Het vertrekpunt voor de ontwerpers is een specifiek materiaal. Tijdens hun zoektocht naar interessant materiaal botsen ze op een soort papier dat extreem stevig, luchtdoorlatend en waterafstotend is. Ze willen kijken hoe ze uit dit papier een alledaags product kunnen maken dat gebaat is bij de eigenschappen van hun materiaal.
Ze doen verschillende vormstudies en ontwikkelen vormmodellen om uiteindelijk hun focus te leggen op een papieren waszak. De keuze komt er vanuit de ervaring dat jonge mensen die in de stad wonen niet zoveel plaats hebben voor grote wasmanden. Via een waszak kunnen ze de was toch sorteren  zonder veel plaats nodig te hebben (Behoefte).

Dit was de start maar toen kwam het eigenlijke maken van het product.
Men ontwierp een prototype (maken/uitvoeren) waarmee men verdere testen wilde uitvoeren.
Het ontwerp werd stevig getest vanuit specifieke vragen die gericht waren op de bruikbaarheid (testen).
Bv. Is de waszak afwasbaar? Kan hij tegen trekken, plooien en scheuren? Blijft hij onder alle omstandigheden zijn vorm behouden?

Na elke test werd gekeken wat de resultaten waren en of er iets moest bijgstuurd worden (resultaten+verklaringen).
Eén van de aanpassingen aan het product lag op vlak van volume. De inhoud van de waszak werd aangepast zodat een volle waszak net 1 wasmachine kan vullen. (bijsturen)
Een andere optie was het onderzoeken of de waszak handvaten nodig had. Na het uitproberen hebben ze dit idee toch niet doorgevoerd.

Niet enkel op vlak van product doorliep men het STEM-proces. Ook procesmatig dienden ze bij te sturen.
Ze hadden een naaiatelier gevonden dat de onderdelen van hun waszak kon assembleren aan de hand van een specifieke naaitechniek (maken/uitvoeren). Ze merkten echter dat dit er financieel voor zorgde dat ze de prijs van de waszak hoger moesten leggen dan initieel gewenst (testen+resultaten+verklaringen). Ze gingen toen op zoek naar alternatieven. Eén piste was een modestudent inschakelen (bijsturen). Dit zorgde er toen ook voor dat ze de kostprijs van de zak konden drukken. Enig probleem waar ze hierop botsten was dat de kwaliteit van de assemblage minder was dan bij het naaiatelier door een gebrek aan voldoende professioneel materiaal bij de modestudente. Dit zorgde ervoor dat ze uiteindelijk toch weer beroep deden op het naaiatelier.

Op dit moment is de waszak online verkrijgbaar en voldoet hij dus aan alle vooropgestelde eisen.
Toch stopt het onderzoeksproces niet.
De ontwerpers blijven zoeken naar oplossingen en optimaliseringen.
Voorbeelden:

  • Nieuwe toepassingen, vanwege de prijs wil men ook goedkopere producten aanbieden zoals kleine zakken voor plant of beperkte hoeveelheid was.
  • Overschot aan materiaal, ondanks de aandacht hiervoor is er bij elke productie wel een deel van het papier dat overblijft à hiermee wil men workshops organiseren met de klemtoon op bewust omgaan met materiaal.